Door Dirk Kruijt

Nadine Brakowski kwam samen met twee andere Portugezen naar Schoorl, en ze geniet van de intieme sfeer bij het Assembly. De 28-jarige Nadine komt oorspronkelijk uit Duitsland en bezoekt daar nog regelmatig haar twee jongere broertjes en haar jongere zusje. Sinds 3,5 jaar woont ze in Portugal.

“Volgens mij staat in John 30-35: “By the love we have with each other the others are going to recognize that we are Jesus’ disciples” Dat is mijn doel: om de liefde en de gemeenschap te versterken, het gevoel dat je een familie bent. Nu wij dat bereikt hebben kunnen we verder trekken. Nadine is heel duidelijk over de vraag waarom ze naar Portugal verhuisde. Ze vertelt me dat Portugal simpelweg Christenen nodig heeft, en dat ze de jonge gemeenschap wil versterken. Na het stichten van hun eigen kerk halen ze kracht uit het contact met andere kerken. Nadine legt uit: “Nu zijn er vijf doopsgezinde kerken in Portugal. Drie zijn Russisch-sprekend, maar er is weinig contact tussen ons en hen. Mijn Portugees-sprekende kerk ontmoet in hetzelfde gebouw als de Russisch-sprekende kerk dus kennen we elkaar, maar de taalbarrière is groot.”

“Het is als je familie ontmoeten, ik bedoel, hoe kun je familie zijn als je niet regelmatig je broeders en zusters ziet?”

Nadine legt uit dat het geloof, in Portugal, iets heel intiems is. Zelfs naar de kerk gaan doet niet iedereen. Voor haar persoonlijk is de kerk bezoeken ontzettend belangrijk, en als ik haar vraag waarom, vertelt ze me: “Het is als je familie ontmoeten, ik bedoel, hoe kun je familie zijn als je niet regelmatig je broeders en zusters ziet?”
Toen Nadine voor het eerst over de Youth Assembly hoorde dacht ze dat het al bestond. Ze dacht dat het heel groot zou zijn, maar toen ze in Dopersduin aankwam was ze verbaasd over de relatief kleine groep mensen. Ze geniet van de relaxte sfeer. “Het was veel relaxter dan ik had verwacht, iedereen gaat gewoon mee in het ritme. Iedereen kreeg ruimte om mee te doen, je had ook echt de kans om mensen beter te leren kennen. “

“God is dezelfde God, waar hij ook is, maar de mensen zijn allemaal anders”

Eén van de dingen die ze zich gerealiseerd heeft, nu ze andere jonge doopsgezinden uit verschillende culturen ontmoet heeft, is dat God dezelfde God is, waar hij ook is, maar dat de mensen allemaal anders zijn. Het was ook leuk om uit haar comfort zone te stapper en om de mensen in een breder perspectief te zien. “Het is altijd goed om vragen te stellen en, bijvoorbeeld, om een bijbels verhaal op een nieuwe manier te interpreteren.” Ook de jonge Nederlandse Doopsgezinden inspireren Nadine. In haar gemeenschap is ze altijd erg gericht op haar directe omgeving, maar ze wil ook graag daarbuiten denken: “We moeten actiever zijn in de gemeenschap buiten onze kerk en ons misschien meer actief aansluiten bij bewegingen, in plaats van wachten tot de mensen naar ons toe komen.

We hebben het nog even over hoe leuk het is om contact te leggen met andere jonge doopsgezinden in Europa en de nieuwe mogelijkheden in de toekomst. Als ik haar vraag wat ze het eerst zal doen als ze thuis is, antwoordt ze: “Slapen! Ik kom midden in de nacht aan. De volgende dag moet ik werken, maar daarna ga ik zeker naar  het strand!”