Door Dirk Kruijt 

Met zijn 18 jaar is Andrii Kiselyov de jongste deelnemer aan de eerste editie van Menno’s Global Youth Assembly (31 mei – 2 juni 2019) in Schoorl. Donderdagochtend geland op Schiphol samen met drie andere Oekraïense Anabaptisten, voor Andrii was dit zijn eerste vliegreis en de eerste keer dat hij Oekraïne verliet. De zaterdag van de Assembly deelt hij zijn ervaringen met mij.

“Mijn hoofd is als een ballon dit weekend, elke nacht als ik in bed lig en begin na te denken over wat er allemaal gebeurd dan lijkt het alsof mijn hoofd opzwelt van al die nieuwe informatie en indrukken die dag van alle gesprekken met mensen, maar het is een goed gevoel”.

Gedurende het interview met Andrii wordt het duidelijk dat zijn laatste dagen hier volledig anders waren dan wat hij thuis gewend is. Andrii woont samen met zijn moeder in het kleine stadje Avdiyivka, vlakbij Donetsk in Oost Oekraïne. Elke dag ervaart hij de realiteit van het leven in de frontlinie van de gevechten tussen het Oekraïense leger en de Russische separatisten. Vanaf zijn huis hoort hij geregeld de artillerie en kan hij de getroffen huizen en gebouwen zien. Als ik hem vraag om meer te vertellen over de oorlog kijkt hij mij vermoeid aan. Dan verteld hij dat hij, net als veel anderen, moe is van de oorlog maar dat hij er helaas ook aan gewend is geraakt. Momenteel lijkt de situatie dan ook niet te veranderen.

“Ik merk dat mensen hier veel opener zijn naar elkaar.”

Ondanks de aanwezigheid van oorlog bezoekt Andrii elke zondag de kerk. Als ik hem vraag of zijn ouders ook meegaan schud hij zijn hoofd. “Mijn ouders geloven zelf niet, maar ze steunen mijn kerkgang en accepteren mijn beslissingen. Toch zou ik graag mijn geloof met hen delen zodat zij ook meegaan naar de kerk. Misschien willen ze wel dezelfde veranderingen in hun leven als ze inzien hoe mijn leven is veranderd door Gods werk, ik bid ervoor”.
Andrii hoorde van zijn dominee over de Menno’s Global Youth Assembly. Hem werd verteld dat het een goede kans was om meer te leren én te delen over verschillende landen en kerken. Het was echter geen gemakkelijke keuze voor Andrii om voor het eerst zijn land te verlaten, maar nu terugkijkend is hij erg blij die keuze gemaakt te hebben. “Ik merk dat mensen hier veel opener zijn naar elkaar. In Oekraïne is men juist meer gesloten, ze zijn niet gewend om met vreemden te praten. Hier is de sfeer heel fijn, mensen dansen hier omdat ze blij zijn en ze zingen met zoveel energie, dat is allemaal nieuw voor mij. Ook is hier geen vorm van spanning tussen de mensen, ik dacht eerst dat het allemaal wat strenger zou zijn, dat er meer regels waren etc. Hierdoor voel ik mij vrij, ik wil graag een stukje van dat gevoel meenemen naar Oekraïne”. 

“Wat echt uitmaakt zijn de beslissingen en acties die je hier neemt omdat deze bepalend zijn in datgene wat je achterlaat en zaken ten goede kunnen veranderen.”

De workshops op de Assembly vond Andrii ook erg inspirerend. Een van die workshops was de Bijbel pelgrimage. Het was mooi om te horen dat het leven als een reis is die start op A en eindigt bij B, en op de route ertussen leer je allerlei lessen en ervaringen die je verder brengen in je leven. “Wat echt uitmaakt zijn de beslissingen en acties die je hier neemt omdat deze bepalend zijn in datgene wat je achterlaat en zaken ten goede kunnen veranderen”.

Misschien is dat wel het meest belangrijke wat Andrii meeneemt als hij weer terugkeert in Oekraïne: om te vertellen aan de mensen dat ze er wel degelijk iets aan kunnen doen om het leven beter te maken, dat iedereen het verschil kan maken. “Ik zie zoveel mensen die er niets aan doen om het leven in ons land weer beter te maken. Soms doet men wel een poging maar raken ze teleurgesteld als ze helemaal geen resultaten zien van hun inzet. Mijn inspiratie is dat de zaken wel degelijk beter kunnen worden als meer mensen de energie hebben om samen te werken”. 

Aan het eind van het interview, als ik hem vraag wat het eerste is dat hij zal doen als hij weer thuis is antwoord hij: “Eerst geef ik mijn moeder een knuffel. Daarna zal ik al mijn nieuwe verhalen en ervaringen delen van dit weekend!”. Wij hopen dat Andrii veel mensen in zijn omgeving kan inspireren en hen die energie geeft die hij hier heeft opgedaan om het verschil te maken!